Zoals een aantal mensen misschien al weten, ben ik in juni dit jaar mijn lieve zusje Karin verloren. Zij was 38 jaar, en haar hele leven zwaar gehandicapt, zowel geestelijk als lichamelijk. Maar juist door deze handicap, denk ik dat haar geweten zo zuiver was als een engel. En zo kijkt ze nu op ons neer. Ik wilde een kunstwerkje voor haar maken, en na veel gestoei, het is immers nooit mooi genoeg om haar recht te doen, is het nu eindelijk af. Binnenkort ga ik het op haar graf plaatsen. De tekst; "hi ha hoogeboom" slaat op het liedje van Hogenboom vakantie parken, wat haar verzorgers wel eens voor haar zongen, en waar ze dan altijd vreselijk om moest lachen. Want zo herinneren wij haar het liefst. Zoals ze was: een voor haar kunnen ontzettend sociaal en lief mens, met een gevoel voor humor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten