Deze week ben ik weer met Anemoon naar het museum geweest. Na het succes van vorige week was ik superenthousiast. Anemoon was dat gelukkig ook. Aanvankelijk wilde ik naar het Nijntje museum, en toen ik dat aan haar voorstelde begon ze te lachen en in haar handen te klappen. Maar toen we vervolgens langs het Centraal Museum liepen, wilde ze toch eerst daar naar binnen. Aldus geschiedde. Het personeel herkende ons nog van de vorige week en vond het leuk om ons weer terug te zien.
Vervolgens zijn we lekker gaan rondwandelen en fotograferen. Met name de lift was het indrukwekkendst. Er was ook een tentoonstelling boven voor kinderen, maar daar was het te donker vond Anemoon. Ik probeerde haar nog over te halen om toch even te kijken, maar na een korte twijfeling keerde ze toch resoluut om. Te donker. Vanuit mijn fotografisch oog kon ik het daar alleen maar mee eens zijn. Toen de tijd bijna om was heb ik haar toch over gehaald om nog even in het Dick Bruna huis te gaan kijken, het huis van Nijntje. We hebben daar even naar filmpjes gekeken. Met name de Japanse versie was het leukst. Zij luisterde de Engelse versie, en ik de Japanse. Toen ik vervolgens even na ging doen hoe mijn versie klonk, moest ze heel erg lachen. Toen heeft ze ook dat filmpje bekeken. Daarna was ze er niet meer weg te krijgen! Na een korte wandeling langs een nijntje schilderij (interesse in een plat vlak voor de eerste keer) en een stapel blokken die erg leuk waren om om te gooien, zijn we weer huiswaarts gegaan.
